- ντεσιμπέλ
- Μονάδα μέτρησης που χρησιμοποιείται σε διάφορες περιοχές της φυσικής αλλά ορίζεται με παρόμοιο τρόπο. Στην ηλεκτρονική και τις τηλεπικοινωνίες με το ν. μετράμε την ισχύ ενός δίθυρου (είσοδος-έξοδος) δικτυώματος. Στην περίπτωση αυτή η απολαβή ισχύος G δίνεται σε ν. βάσει της σχέσης G = 10 log10 (Po/Pi), όπου Po,Pi η ισχύς του σήματος εξόδου και εισόδου αντίστοιχα. Ο ορισμός αυτός γενικεύεται σε οποιοδήποτε σύστημα ή μέσο ή στοιχείο γραμμής, όπου πραγματοποιείται μετάδοση σήματος (ή ενέργειας) μεταξύ δύο σταθμών ή οποιωνδήποτε σημείων.
Στη μελέτη ηχητικών κυμάτων και την ηλεκτροακουστική, η κλίμακα ν. περιγράφει το επίπεδο έντασης του ήχου σε σχέση με μία ένταση αναφοράς. Σε αυτή την περίπτωση ορίζουμε την ένταση του ηχητικού κύματος σε ν. μέσω της σχέσης β = 10 log10 (I/Io), όπου Ι η περιγραφόμενη ένταση και Ιο η ένταση αναφοράς. Σημειωτέον πως η απόκριση του ανθρώπινου αυτιού στην ένταση του ήχου ακολουθεί αυτή τη λογαριθμική κλίμακα. Στην παραπάνω σχέση χρησιμοποιούμε, συνήθως, ως Ιο την ένταση του κατωφλίου ακουστικότητας (Ιο = 10-12 W/m2 ) για το οποίο είναι β = 0 dB. To όριο του πόνου βρίσκεται περίπου στα 120 dB.Σε κάθε περίπτωση το ν. είναι ίσο προς το ένα δέκατο του μπελ (σύμβολο Β, προς τιμήν του εφευρέτη της τηλεφωνίας Γκράχαμ Μπελ 1847 – 1922) και χρησιμοποιείται πολύ περισσότερο από αυτό· χαρακτηρίζεται με το σύμβολο dB ή D.
Το ν. αντικαθιστά το νέπερ (σύμβολο Νp).
Αποδεικνύεται ότι ισχύει η σχέση: m = 8,68 n dB· δηλαδή τα νέπερ μετατρέπονται σε ν. αν πολλαπλασιαστούν τα πρώτα επί 8,68.
* * *τοάκλ. μονάδα μέτρησης τής έντασης τού ήχου που ισοδυναμεί με το ένα δέκατο τού μπελ και συμβολίζεται ως dB.[ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. decibel < deci- (< λατ. decimus «δέκατος» < λατ. decem «δέκα») + bel (από το όν. τού Αlexander Graham Bell, εφευρέτη τού τηλεφώνου)].
Dictionary of Greek. 2013.